diploma uitreiking basisschool

Diploma-uitreiking school Bendicion de Dios (Melanjoco) in Alotenango.

Onderstaand een verslag van Suzanne Koolen die met Ana-Maria meeging naar de diploma-uitreiking op 16 oktober jl.

Het leven is niet meer hetzelfde.
“Na een kort welkom begon de uitreiking, twee leuke dansjes werden opgevoerd en een van de onderwijzers hield een speech. Wij zaten te midden van alle kinderen met links van ons alle afgestuurde kindjes. De speech van de onderwijzer was zeer emotioneel. Mijn Spaans was nog niet goed genoeg om ieder woord te begrijpen, maar hetgeen er aan mijn linkerkant gebeurde is niet te beschrijven.
Ik ga proberen het zo goed mogelijk op papier te zetten.
Een uitreiking in Nederland zien wij als een feestje, een levensfase die wordt afgesloten. Voor deze kinderen is het veel en veel meer, het is hun enige kans om uit de armoede te komen. Deze kinderen hebben helemaal niks behalve de school die hen hoop en toekomst biedt. Het moment dat ze even kind hebben kunnen zijn en alle problemen opzij konden zetten. En dat besef je pas echt als je dit met je eigen ogen ziet. Iedereen weet dat er veel armoede in Guatemala is en dat deze mensen zeer weinig hebben. Maar de manier waarop deze kinderen hier omgaan met hun leven en hoe dankbaar zij zijn voor wat ze hebben is ongelofelijk. Bij de grootste en stoerste knul van de klas gleden de tranen over zijn gezicht. Gevoelens van dankbaarheid, blijheid, geluk maar ook van verdriet was te zien op al deze gezichtjes. Het raakt je, het raakt je direct in het hart. Het geeft je zoveel meer waardering voor alles wat voor ons normaal is en vanzelfsprekend. Dingen waar je nog nooit over nagedacht hebt omdat het voor ons gewoon onderdeel van ons leven is. Voor deze kinderen zijn al deze dingen een wonder. Ze spreken van geluk dat zij de mogelijkheid hebben gekregen om in ieder geval al de basisschool periode af te kunnen sluiten. Want doorgaan naar de middelbare school is niet voor ieder kind vanzelfsprekend.
De ervaring die ik deze dag heb opgedaan is niet te beschrijven omdat de gevoelens zo diep zijn. Een ding is heel duidelijk voor mij veranderd.
Ik zal nooit meer dezelfde zijn na deze prachtige ervaring en zal hier niet weggaan zonder deze kinderen een beetje op weg te helpen en ze een kans te geven op een betere toekomst die voor ons zo normaal is.”