familie Koolen en autopech.....zucht.
Door: suzanne
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
20 Januari 2014 | Nieuw Zeeland, New Zealand
Ja er is weer een regenachtige dag in het mooie nieuw Zealand oftewel tijd voor een verhaaltje weer. Ik was gebleven bij de start van de trip met papa en mama.
Maandag na het wk hebben ze mij opgehaald en zijn we richting het zuiden van het noorder eiland gereden. Tijdens deze rit ben ik maar even gaan slapen, wat ik echter de eerste paar dagen na het wk alleen maar gedaan heb in de auto.
Na 3 uurtjes rijden zijn in tongario aangekomen, hier in een mooi klein appartementje alles even op orden gemaakt. Spullen wassen, tent drogen etc. Daarna hebben we een wandeling van een uur gemaakt, benen opwarmen voor de komende dagen. De dag erna zijn we naar het national park gegaan, hier wilde we graag de tongario crossing doen maar het weer werkte niet mee. Dus hebben we maar besloten om een kortere wandeling te maken langs een waterval. DAarna zijn we even naar onze hostel gegaan, jaja samen met papa en mama in een hostel, keuken en woonruimte allemaal delen met andere jongeren. Maar papa en mama voelde zich al vrij snel thuis. In de middag zijn we nog een andere wandeling gaan maken. Een lange wandeling zonder uitzicht op het einde, dus zijn we op het laagste punt maar weer omgedraaid zodat we weer lekker twee uur omhoog konden lopen.
De dag erna gingen we de crossing doen, deze wandeling behoort tot een van de mooiste wandelingen in NZ. In NZ zijn er 9 great walks, dit zijn over het algemeen meer daagse tochten maar die zeer aangeraden worden. Ik wil ze allemaal lopen ( alhoewel ik nu kan zeggen dat me dat niet gelukt is) maar dat was het doel toen ik hier na NZ kwam.
De wandeling zou ongeveer 7 uur duren. We hebben ervoor gekozen om niet de crossing total te doen maar naar de top te lopen waarbij je langs alle mooie en aparte dingen komt en daarna weer om te keren, anders moet je namelijk een taxi betalen om terug te komen bij je auto, alla $30 pp. De wandeling was erg mooi, erg apart landschap. Het is een vulkanisch landschap, boven op de berg keken we uit over helder blauwe meren en stoom dat uit de grond kwam.
Na 6 uurtjes wandelen waren we weer terug bij de auto en was onze eerste lange tocht een feit. Snel in de auto gesprongen en verder na het zuiden gereden.
Aangekomen in wellington hebben we de auto omgeruild voor een kamper, hebben we nog een nachtje van het luxe mogen gebruik maken (hotel) en zijn we de dag erna me de ferry na picton gegaan. Dit is de oversteek tussen het noorder en zuidereiland. Een van de mooiste ferry tochten in de wereld, maar natuurlijk hadden wij weer ontzetten %@#* weer. Oftewel we konden niks zien en je werd ontzettend misselijk van, ik in iedergeval.
Aangekomen in Picton hebben we de kamper snel op een camping neergezet en gaan slapen. De dag erna begon onze eerste trip met de camper. De trip was naar het volgende national park, abel tasman park. Mooie stranden, bos, blauw water, misschien zelfs dolfijnen. Het weer was alleen nog steeds niet denderend. We wilde graag vaan kajakken en dan over land een stuk terug lopen. Nou heel wat gepraat te hebben met organisaties en gehandeld te hebben, hebben we dit plan maar links laten liggen omdat het 1 te duur was en 2 niet zo ver in het national park zouden komen. Dus hebben we in de ochtend een watertaxi genomen en die heft ons afgezet bij de start van onze wandeling. De tocht over zee was super vet, (ookal dachten papa en mama daar anders over) het was namelijk echt heel wild, of tewel met een geode vaart klotste we over de golven heen.
Aangekomen op het land regende het nog en half uurtje en daarna was het weer super nice. Het tempo zat er goed in, vele mooie strandjes gezein
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley