Pff wat gaat de tijd hier snel! - Reisverslag uit Katoomba, Australië van Suzanne Koolen - WaarBenJij.nu Pff wat gaat de tijd hier snel! - Reisverslag uit Katoomba, Australië van Suzanne Koolen - WaarBenJij.nu

Pff wat gaat de tijd hier snel!

Door: suzannekoolen

Blijf op de hoogte en volg Suzanne

13 Februari 2012 | Australië, Katoomba

Pff wat gaat de tijd hier snel!

Woensdag ochtend zijn we vroeg naar kantoor gegaan. Instructeurs kwamen heel de dag door in en uit lopen. Dylan heeft iedereen aan mij voorgesteld en meteen erbij gezegd dat ik hard opzoek ben naar een kamer en een baan. Hopelijk gaat op deze manier het balletje rollen en kan ik op deze manier makkelijk een kamer krijgen. Ik ben samen met Dylan nog even langs wat winkels gegaan en een adapter gekocht want hier hebben ze natuurlijk andere stopcontacten. Deze winkel, is te vergelijken met de Adventure store. Zonder dat ik het in de gaten had heeft Dylan gevraagd of ik wellicht daar kon werken, aangezien ze iemand zoeken mag ik komende maandag op gesprek komen, ben benieuwd.
Aan het eind van de middag zijn we gaan Canyoningen. Alex een instructeur van BMAC zou ons oppikken en dan zouden we naar de canyoning Yilleen rijden. Later voegde nog een vriend van Dylan zich bij ons, Mik. Dus met drie mannen ben ik de canyoning in gegaan. Yilleen is een zeer smalle canyoning, veel begroeiing en met mooie kleine watervalletjes. Het spektakel was aan het eind van de canyoning, een abseil van 60m langs een waterval. Super vet en het uitzicht was ook ontzettend mooi, jammer van vele regen en wolken. Om half 10 waren we thuis, gedoucht en gegeten en in bed gedoken, ik was kapot!! De dag erna weer bij Dylan thuis weggegaan, eerst even langs TAFE ( een adventure school, bijna het zelfde als wat ik doe) hier hebben we een briefje opgehangen, “Looking for accomodation”. Daarna zijn we doorgegaan naar een klimhal hier hebben we het zelfde gedaan. Oh op de TAFE heeft Dylan nog even voor mij geregeld dat ik een workshop kan geven aan de studenten van TAFE. Ik moest een workshop geven in opdracht van school aan de instructeurs maar aangezien ik ook wat ervaring wil opdoen als lerares op een adventure school heeft Dylan dit voor mij weten te regelen, super vet dus! Hierna zijn we doorgereden naar Blackheat, een dorpje achter Katoobma. Ik ging namelijk kijken naar een kamer. Aangekomen op het adres kijk ik naar een houten huis, waarvan de verf bijna allemaal op de grond ligt, oftewel lekker crappy zag het eruit. Achja als de kamer en die gast maar leuk zijn. Tja daar stond ik dan voor een oude man, zo’n 20 jaar ouder dan mij schat ik. Hahah ik moest er wel om lachen. Het was echter wel een super aardige man, een Nieuw Zeelander, die gewoon heel veel reist en weinig thuis is. Nadat ik het huis gezien had en we even gepraat hadden, tijden het gesprek kwam het na voren dat hij het liefst iemand had voor lange tijd omdat hij vaak weg is met reizen. Helaas, dat was ik dus niet, hij heeft me zelfs meerdere keren gevraagd of ik niet langer wilde blijven dan mocht ik per direct intrekken. Als hij niemand kon vinden zou hij me als nog bellen. Maargoed ik ben hierna vertrokken en op weg gegaan naar kantoor van het nationaal park. Na een half uur lopen door een mooie buurt en vele papagaaien gezien te hebben kwam ik eindelijk aan. Eerst wat rond gekeken en daarna wat informatie gevraagd. Na zeer nuttige informatie gekregen te hebben ben ik weer richting het centrum gelopen. Hier en daar nog wat briefjes opgehangen voor accommodatie en daarna de trein gepakt naar Katoomba. Die avond zijn Dylan, Ruth ( zijn verloofde ) en ik bij vrienden van hun gaan eten. Mik ( de man van Yilleen) en Nat, oud huisgenoten van Dylan. Redelijk lekker gegeten en heel veel gekletst. Pff wat kunnen die ouwhoere zeg! Vrijdag ben ik bij een andere kamer gaan kijken, 100 dollar per week, wat vrij goedkoop is hier in australie!! Zeer mooi huis, 3 andere huisgenoten, super schone keuken en badkamer! Ik was dus zeer onder de indruk, hopelijk zij ook! Oh ik heb nog niet verteld wat van geweldig weer het hier tot nu toe is geweest, NOT. Sinds ik ben aangekomen heeft het zo goed als aan een stuk door geregend. Het is wel warm, ofja 24 graden maar het regent continu. Die avond ben ik langer op het kantoor gebleven om met mijn docent te praten via skype. Om half 9 was ik klaar om te gaan, snel alles afsluiten zodat ik de trein niet mis. Het alarm erop want ik was de laatste die het gebouw zou verlaten. Na meerdere keren het geprobeerd te hebben, ging het alarm af. #*@%##*, anyway, goed balen dus. Ik mijn baas bellen neemt hij niet op, nogmaals proberen, geen gehoor. Tja daar stond ik dan…….. Uiteindelijk kreeg ik het alarm uit maar durfde er verder niet meer aan te komen. Ik heb maar alles afgesloten, aangezien ik de trein nu toch al gemist had, heb ik maar aan de overkant een drankje gedaan. Goed uitzicht op het bedrijf zodat ik in de gaten kon houden of er politie zou opdagen. Niemand gezien en kreeg Dylan nog steeds niet te pakken, dus heb om half 10 de trein genomen naar Hazelbrook. Dylan voelde zich heel bezwaard omdat hij de telefoon was vergeten uit de auto mee te nemen. Al met al viel het wel mee en zijn de drie contact personen gebeld van BMAC, waaronder Dylan en was het allemaal vrij snel opgelost.

WOOHOO, de zon schijnt. Vandaag ga ik met een instructeur mee naar een canyoning, het leuke is dat de instructeur niet weet wie ik ben, undercover. Super grappig want ze gaan altijd met twee instructeurs als er meer dan 5 deelnemers zijn. Courtney, ( vrouwelijke instructeur die ik al ontmoet had) wist dus wie ik was. Zij moest echter ook net doen alsof ik een gewone klant was. Courtney is een super leuk meisje, is even oud als mij, lekker vrolijk en praat er goed oplos. In de ochtend hebben we geabseild, niet echt boeiend want ik zat in de beginners groep. De hoogste abseil was namelijk 20 meter, twee vingers in de neus dus :P Alhoewel het best moeilijk is om dan net te doen alsof je nergens van afweet. Hierna gingen we lekker lunchen, tot op heden was het nog steeds heel mooi weer geweest maar daar kwamen de dikke wolken al aan en het gedonder kwam ook steeds dichter in de buurt. OOh de lunch was echt heel goed, daar kunnen nl outdoorbedrijven nog wat van leren. Lekkere verse broodjes en die kon je zelf beleggen met, kaas, ham, tomaat, ui, komkommer, sla, saus, ananas, bietjes, tonijn. Na een goede lunch gingen we op weg naar de canyoning. Over perfect timing gesproken we zaten nog geen seconde in het busje en het begint toch te regenen en hagelen. Ik was heel blij dat ik in het busje zat!!! Onderweg 20 min rijden heeft het als een gek geregend. Aangekomen op bestemming, ‘poef’, in een keer droog. Spullen uitladen en op naar de canyoning. De canyoning die ik dit keer heb gedaan heet de Grand canyoning. Het is geheel duidelijk waarom de canyoning zo is vernoemd, enorme hoge cliffs! Super mooie canyoning echt een plaatje! We begonnen met een mooie abseil en daarna een 2 uur door het water heen, echt ontzettend mooi. Aangezien de groep echt heel langzaam was liep ik samen courtney achter aan en hebben we de gehele weg lekker gepraat over van alles en nog wat. Eindelijk aangekomen op plaats van bestemming 1,5 uur te later dan gepland, zooooo sloom was deze groep. Nadat we terug op kantoor waren hebben we alles opgeruimd en de bar ingedoken met alle instructeurs en wat gegeten en gedronken. De eerst stukjes kangaroe vlees heb ik met plezier naar binnen gewerkt. Smaakte echt zeer goed! Het kangaroe vlees was onderdeel van mijn pizza, jammer genoeg hadden ze er van alles overheen gedaan waardoor het behoorlijk spicie was. Om half 10 was ik thuis en lag ik wederom zeer snel in bed.
Vandaag ben ik samen met Ruth naar de plaatselijke markt geweest in Blackheat en hier heeft Courtney zich bij ons gevoegd. Courtney en ik zijn hebben gezellig over de markt gelopen en ik heb voor het eerst sushi gehad. Ja dat is wel iets wat ik vaker kan eten. Maar wat was het vandaag ontzettend mooi weer!! Hahaha van die paar uurtjes dat ik buiten heb gelopen en gezeten ben ik zelfs een beetje verbrand. Het is wel erg leuk om te zien hoe de mensen hier verschillen met Europeanen. De mensen zijn hier zo vriendelijke iedereen praat tegen elkaar en doet als of ze je al veel vaker gezien hebben. Moet zeggen dat dat wel erg fijn is zo nu in het begin omdat ik nog niet veel mensen ken. Op deze manier maak je wel heel snel contact! Om 12 ben ik naar kantoor gegaan en mijn mail gecheckt, Whoohoo, ik heb een kamer. Ik was welkom in de kamer van 100 dollar :) Echter zou ik vandaag ook nog naar een andere kamer gaan kijken. Dat heb ik dan ook nog even gedaan, kan geen kwaad. Deze kamer was 116 dollar zeer mooi huis ruim en gezellig meisje maar haar huisgenoot vertrekt binnen 2/3 weken en als ze dan niet iemand anders gevonden heeft zal de kosten van mijn kamer oplopen naar 175 dollar per week. Ik vind dit echter een te groot risico dus heb besloten dat ik toch maar voor kamer 1 ga. Het is hier nu kwart over 8 s’avonds, Dylan en Ruth zijn bij vrienden eten, ik ga nog maar even een serie van sex and the city kijken en dan maar weer na bed. De Jetlag is nog steeds niet over……..

  • 14 Februari 2012 - 20:08

    Hermke:

    Hoi Suzanne, wat een avonturen allemaal. Zo gezellig om te lezen, ik kan het me zo inbeelden en ben zelf elke keer een beetje terug in mijn Amerika-tijd. Daar deed ik ook aan alles me, stond ook iedereen voor je klaar en was ook iedereen heel erg vriendelijk wat je meteen een heel warm welkom gevoel geeft.
    Wel gaaf al die outdoordingen die je doet ook al zijn ze voor beginners.
    Ben benieuwd naar je volgende verhalen.
    Hier is de dooi snoeihard ingetreden en regent het een hollandse regen oftewel erg ongezellig weer.
    lieve groetjes van mij, Hermke

  • 21 Februari 2012 - 20:06

    Oma:

    Gewldig Suzanne
    Morgen krijg je nog meer reactie

  • 22 Februari 2012 - 10:00

    Oma:

    Lieve Suzanne Heb genoten van je verslag. Fijn dat het zo goed gaat.Met mij gaat het ook goed alleen te langzaam. Heel veel lieve groetjes met dikke kusOma

  • 23 Februari 2012 - 09:34

    Nicole:

    Hoi Suzanne,

    Leuk om te lezen en fijn dat je zo goed opgevangen wordt door iedereen. Je hebt volgens mij niet veel tijd om uit te rusten of kans om een beetje bij tekomen van de reis en alle nieuwe indrukken. Hier hebben wij net de carnaval achter ons gelaten. Wel weer gezellig geweest. Hebben nu wel allemaal keelpijn en zijn snipverkouden. Maar ach dat gaat wel weer over. Wij zullen regelmatig je verslagen lezen want wij willen wel weten hoe het met je gaat. Succes met alles, groetjes van ons allemaal, Nicole

  • 25 Februari 2012 - 20:17

    Marcel:

    Hoi Suzanne,
    wat een vet filmpje. Wil je wel een beetje opletten. Je mag dan wel een klimbrevet hebben, maar dit is wel heel erg hoog.
    Holy sh..!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Katoomba

Stage in Australie

Recente Reisverslagen:

26 Februari 2012

Papagaaien en Naaister.....

13 Februari 2012

Pff wat gaat de tijd hier snel!

10 Februari 2012

reis en dag 1
Suzanne

Actief sinds 10 Feb. 2012
Verslag gelezen: 247
Totaal aantal bezoekers 14289

Voorgaande reizen:

08 September 2014 - 09 December 2014

Someone else is happy with less than you have

01 November 2013 - 31 Juli 2014

we can do it, because we believe that we can do it

06 Februari 2012 - 17 Juni 2012

Stage in Australie

Landen bezocht: